İyi ki doğdun kızım

Yine böyle güneşli miydi hava hatırlamıyorum. Doktor kontrolü diye gittiğim hastanede doğumun başladığını söylediklerinde, o günden geriye tek hatırladığım “ama daha erken” diye düşündüğüm. Zor ve erken bir doğum, sancılı bir doğum sonrası sürecinin üzerinden bugün tam 5 yıl geçti.

İnsan kötü hatıraları siliyor herhalde. O günleri bir sis perdesi içerisinde hayal meyal hatırlıyorum; Hastane hastane tahlil peşinde daha 1 aylık bile değilken, seni sepet gibi yanımızda sürüklediğimiz günler, yapıştırılan tahlil bantlarından tahriş olan narin cildin, kan alacağız diye delik değiş olan ellerin ayakların, oraya buraya yollanan tahliller, sorunun bile ne olduğunu bilmeden geçirilen bi-çare günler, gülümsediğinde bile endişeyle baktığımız o minik yüzün...tüm bunları sanki bir filde seyretmişim de aklımda öylesine kalmış gibi hissediyorum.

Hatırlar gibi olunca o günleri  hemen dönüp sana bakıyorum; Sabah kalkar kalkmaz bıcır bıcır konuşmaya başlamana, bitmek tükenmek bilmeyen enerjine, küçük şeylerden mutlu oluşuna, sürekli gülümseyişine, benim eşyalarıma ortak olma çabana, “ne zaman ruj,oje süreceğim” diye serzenişte bulunmana, bunlar için bana kafa tutmana, taklit yeteneğine, esnekliğine, kedilere olan sevgine, üzüldüğümde ya da ağladığımda senin de gözlerinin dolmasına, hassasiyetine, saç uzatma hevesine, dondurma yerkenki iştahına, küs kalamayışına, abine olan hayranlığına, dikkafalılığına, özgür ruhuna, hayal gücünle yazdığın masallara, koca-karı kıvamındaki cevaplarına, yolda,orda burda her çalışana “kolay gelsin” diyişine, kalbinin ve hayata olan sevginin büyüklüğüne...Hayranlıkla izliyorum gözlerimin önünde büyümeni.

Ve şükrediyorum. Sağlıkla birlikte geçirdiğimiz her yıl için şükrediyorum.  İyi ki doğdun Nehir’im...

glitter-graphics.com